Welles-Nietes, ‘ja maar jij…’

November 2013

Partners die veelvuldig met elkaar bekvechten, doen dit vaak uit zelfbescherming. Deze bescherming ziet er in de praktijk uit als over en weer aanvallen, beschuldigen en veroordelen. Op die manier worden ze zelf minder geraakt en voelen ze zich minder kwetsbaar. Er is sprake van verlies van emotionele veiligheid. De aanval lijkt dan maar al te vaak de beste verdediging! Hoe langer partners blijven ronddraaien in deze vicieuze cirkel van kritiek, hoe minder ze weten wat ze nog voelen en waar ze behoefte aan hebben in de relatie.

Rob en Nina hebben regelmatig hoogoplopende woordenwisselingen met elkaar zoals vandaag ook weer; Nina heeft zich de afgelopen dagen geïrriteerd aan het lakse gedrag van Rob en spreekt hem hier op aan. De wijze waarop valt verkeert bij Rob. ‘Doe niet zo belachelijk, reageert hij, je haalt er weer van alles bij dat er niets mee te maken heeft.’ ‘Natuurlijk, daar gaan we weer, het ligt weer aan mij, zegt Nina spottend. Alsof jij zo geweldig bent. Weet je, laat maar zitten, ik heb hier geen zin in.’ Ze staat op om te vertrekken. ‘Wacht eens even, niet zomaar weg gaan nu, ik wil het hier met jou over hebben, schreeuwt Rob, je kan niet zomaar iemand onterecht beschuldigen en dan vertrekken.’ ‘Ik ben er klaar mee snauwt Nina terug en ik maak nog altijd mijn eigen keuzes.’ ‘Als jij nu weggaat, hoef je wat mij betreft vanavond niet meer terug te komen,’ dreigt Rob…

Beide verlangen ze er naar om het gevecht te winnen. Maar in feite wint er niemand. Er is alleen maar sprake van verliezers. Dit soort vicieuze cirkels doorbreken is lastig. De meesten van ons zijn heel goed in zwartepieten. Pas wanneer beide partners in de gaten krijgen, dat ze elkaar alleen nog maar meer bezeren als ze doorgaan met bekvechten, komt er ruimte voor verandering.

Een relatie- en gezinstherapeut kan partners helpen bij het doorbreken van vicieuze cirkels en bij het leren begrijpen van ieders behoeften en kwetsbaarheden in de relatie.