Mensen zoeken vaak hulp, omdat ze de wens hebben tot verandering. Zelf hebben ze vooraf al van alles geprobeerd, maar dat heeft niet het gewenste effect opgeleverd. Voor je het weet ga je als hulpverlener enthousiast met de cliënt aan het werk. Op zich prima natuurlijk, maar in mijn ogen soms ook te eenzijdig en niet geheel ongevaarlijk. Een bijwerking van een succesvolle individuele behandeling kan zijn het verlies van contact met de partner. Hetgeen kan lijden tot nieuwe problemen, bijvoorbeeld relatieproblemen.
Natuurlijk zijn mensen met een wens tot verandering welkom in de praktijk. Samen zullen we uitvoerig stilstaan bij deze wensen en bij de tot nu toe geprobeerde manieren om deze te verwezenlijken. Zo wordt duidelijk wat de cliënt doet (gedrag) en wat het gevolg is. Een kritische vervolgvraag is ‘…en werkt het, je strategie, of wordt het alleen maar erger?’ Vaak erkennen mensen dat hun harde werken niet helpt. Deze bewustwording is erg belangrijk! ‘Maar wat moet ik dan doen’? of ‘wat werkt dan wel’? zijn veel gehoorde vragen. Gevoelens van hulpeloosheid en hopeloosheid dringen zich op. Ze horen bij deze fase. En zijn nodig om vaste gedragspatronen te gaan doorbreken en om tot verandering te komen.
Nu terug naar mijn pleidooi om partners te betrekken. Wanneer iemand verandert, heeft dit ook automatisch invloed op de mensen in de omgeving. Partners die niet betrokken worden begrijpen niet wat er gebeurt. Ze houden als reactie vast aan het bekende, willen behouden wat ze hebben. In plaats van gezamenlijkheid kan onbegrip, irritatie of verwijdering ontstaan.
Bijvoorbeeld de man die na een aantal jaren, door de juiste combinatie van individuele gesprekstherapie en medicatie, herstelde van zijn depressie. Hierdoor veranderden ook zijn wensen en zijn gedrag. De echtgenote was blij met zijn herstel, maar was niet betrokken bij deze verandering. Zij had thuis jarenlang voor hem gezorgd en het gezin draaiende gehouden. Ze voelde zich plotseling niet langer nodig en aan de kant geschoven. Ze koos er voor om een studie te gaan doen. Op de opleiding leerde ze een man kennen, die haar wel de aandacht en waardering gaf waar ze behoefte aan had. Ze werd verliefd… ‘Dat was helemaal niet mijn bedoeling’, vertelde ze me later, ‘maar ik voelde me thuis zo afgedankt en dat voelde zo oneerlijk’. Tijdens een aantal gezamenlijke gesprekken kon gelukkig het begrip en contact tussen beide hersteld worden.