‘Dat beslis ik zelf wel, jij bent mijn moeder niet, laat me met rust!’ zegt Sem. Zijn gezicht staat op onweer. Sinds de nieuwe vriendin van zijn vader met haar 2 kinderen bij hen is komen wonen, is niets meer hetzelfde. ‘Sem doe niet zo moeilijk, zegt zijn vader, je weet dat Jet het goed bedoelt.’ Het is echter niet Sem zijn bedoeling om expres moeilijk te doen. Hij heeft moeite met de nieuwe situatie. Voor zijn gevoel moet hij zijn vader aan Jet afstaan. En daarnaast zijn spullen delen met 2 vreemde kinderen. Van hem wordt verwacht dat hij zich aanpast…
Sem ervaart wat veel kinderen uit nieuw samengestelde gezinnen ervaren. Waar twee gezinsculturen samenkomen, moet een nieuwe balans gezocht worden. Dat geeft vaak botsingen. Kinderen kiezen hier niet voor. Kinderen nemen de partner erbij uit liefde voor de ouder. Andersom geldt ook dat deze partner de kinderen van de ander erbij neemt uit liefde voor de nieuwe partner. Men is min of meer gedwongen om samen te leven door de partnerkeuze.
‘Misschien wordt het tijd, dat je eens wat minder met je ex overlegt over Sem,’ zegt Jet pinnig tegen Argo. ‘Het is en blijft wel zijn moeder, Jet,’ reageert Argo. ‘Jullie kunnen wel steeds overleggen, zegt Jet, maar ik moet het hier in huis uitvoeren als jij aan het werk bent. Ik heb het gevoel dat hij een loopje met me neemt.’ ‘Dat valt best mee, hij moet gewoon aan de nieuwe situatie wennen, zucht Argo.’
Als biologische ouder wil je het graag goed hebben met je nieuwe partner, maar voel je je ook loyaal naar je kinderen. De stiefouder die zorgtaken op zich neemt, ervaart hoe lastig het is om wel te zorgen, maar geen ouderlijk gezag te hebben.
Nieuw samengestelde gezinnen komen heel vaak voor. Dit is hartstikke ingewikkeld en vraagt veel van zowel de volwassenen als de kinderen. Soms is het verstandig om hulp in te schakelen van een professional, zoals een gezinstherapeut.